We hadden beter geslapen dan we verwacht hadden en vertrokken vroeg naar het Iraanse consulaat om onze visa op te halen. Stom, stom, stom…. Het consulaat was gesloten en dat hadden we kunnen weten want het was vrijdag en dan…

Nadat Elles terug is van de hamman komen we tot de conclusie dat we de fotocamera niet bij ons hebben. We hebben een beetje een vreemd voorgevoel dat ‘ie wel eens niet op de hotelkamer zou kunnen liggen. We snellen…

Vandaag is het er dan eindelijk van gekomen. Ik, Elles, ben naar een echte Turkse Hamam geweest om een ochtendje heerlijk te badderen. Aangezien ik toch een beetje drempelvrees had was ik gisteren al even met Michel en een Engelssprekende…

Als we het via de ambassade in Nederland hadden geregeld, hadden we drie maanden in Nederland moeten wachten op ons visum voor Iran. Aangezien het een kostbaar document is en wij niet zeker wisten of we wel door Iran zouden…

We konden eindelijk onze visa voor Iran ophalen en waren opgelucht dat we Erzurum konden verlaten. Voordat we richting Iran zouden rijden, besloten we eerst nog een kijkje nemen bij Turks-Armeense grens en een bezoekje brengen aan de ruïnes van…

Op weg van Ani naar Dogubayazit besloten we een route te nemen langs de Armeense grens. Deze weg is, zoals we begrepen hadden, ’s avonds gesloten omdat het gebied veel last heeft van smokkelaars. De route, vol militaire wegafzettingen om…

Er zijn een paar plekken waar overlanders die van Europa naar Azië reizen elkaar ontmoeten. De rest van de tijd verspreiden ze zich over de verschillende landen om elkaar later weer te ontmoeten op de ‘trechter plekken’. Dogubayazit, wat tegen…