Auto problemen houden aan!

Door de warme nacht hadden we moeite om uit bed te komen dus toen we er eindelijk uitkwamen was het al na 10-en. Vandaag hadden we alle grote Zoroastrian tempels op het menu staan. We vroegen Pete, een Engelse jongen die ook in ons hostel sliep, of hij zin had om mee te gaan. We gingen richting ChakChak, een van de grootste tempels ter wereld op zoek naar het vuur dat al honderden jaren brandt. We kochten liters water omdat we en tocht dwars door de woestijn moesten maken en omdat we wisten dat het wel eens warm kon worden in de zanderige lege vlaktes.

Halverwege was het landschap zo prachtig dat we even stopten om foto’s te maken en wat te filmen. Het was Pete die ineens schreeuwde dat er een heftige lekkage onder de bus te zien was. Oh nee he, niet in de woestijn… Michel dook onder de bus om de schade op te nemen. Er had zich al een enorme plas onder de bus gevormd en het lekte nog steeds. We dachten even dat de benzinekabel begarsten was maar bij het ruiken aan de vloeistof bleek het gewoon water te zijn. De lekkage was ontstaan doordat onze zo goed gevulde watertank was gaan lekken. Alle inhoud was er al uitgelopen. Shit, en dat midden in de woestijn. We moeten dit maar even zien als een goede les voor de volgende keer. Altijd de watertank controleren. We hoefden niet meer zo ver te rijden dus vervolgden we onze weg naar ChakChak. We waren eigenlijk allang blij dat het geen probleem met de bus was.

ChakChak ligt halverwege een rotsgebergte. De gebouwen zijn relatief nieuw en niet echt een bezienswaardigheid. De omgeving en de vergezichten waren prachtig. Aangekomen bij de tempel viel ons oog op een bordje waarop stond vermeld dat vrouwen de tempel niet mogen betreden als ze ongesteld zijn. Ja, dan vragen wij ons natuurlijk af hoe ze dat denken te controleren …

De toezichthouder is een vriendelijk oud mannetje die als taak heeft de deur van de tempel te openen. In de loop der jaren is hij

Terug in Yazd reden we meteen door naar de Zoroastrian ‘towers of silence’. Deze plek werd vroeger gebruikt als begraafplaats voor de Zoroastrians. Maar helaas hadden we op die route weer problemen met de bus. Van het ene op het andere moment hield de motor er mee op. Het gebeurde, net zoals de avond ervoor in de bazaar, toen de tank halfvol was. Deze keer waren we er ook echt zeker van dat het niet om een lege tank ging want we hadden ‘sochtends getankt en echt niet meer dan 200 kilometer gereden. We haalden dezelfde truc als de avond ervoor uit en vulden de tank wat bij. Helaas werkte het deze keer niet en bleef de motor stil. Een Engels sprekende Iraniër bood hulp aan en ging op zijn brommer een VW specialist halen. VW specialist of niet, binnen 5 minuten was er een handig mannetje opgetrommeld.

Dit mannetje wist ons te vertellen dat het een vacuüm probleem was. Hierdoor werd er geen benzine naar de motor doorgepompt. Hij trok het filtertje los en inderdaad, de benzine begon meteen weer te stromen. We weten nog steeds niet waardoor het probleem precies ontstaat maar weten nu in ieder geval wel hoe we het in twee minuten weer kunnen oplossen. Wel een fijn idee, zo net voor de grote rit door de woestijn.