Een Chinees toilet in Ta-er Si

We hebben sinds tijden weer eens een goede nachtrust gehad en staan fris op. Nadat we de camper hebben ingepakt en een lampje van het knipperlicht te hebben verwisseld gaan we opzoek naar Ta-er Si, de tempel van de Tibetaanse Yellow Hat Sect (order van de gele hoeden). Gisteravond, toen we het dorpje inreden, was er niemand op straat. Nu wemelt het van de prachtig geklede Tibetanen en monniken. Daarnaast zien we ook een grote groep Hui Moslim Chinezen die te herkennen zijn aan de witte hoedjes. Alle verschillende groeperingen leven en werken hier door elkaar.

Al snel vinden we de ingang van het tempelcomplex. Onder toeziend oog van een aantal nieuwsgierige Tibetanen parkeren we de bus en lopen we naar de toegangspoort. Pas als we die gepasseerd zijn begrijpen we waarom dit ook wel Little Tibet wordt genoemd. Het tempelcomplex doet een beetje denken aan het Potala Paleis in Lhasa (Tibet). Kleiner maar nog steeds erg mooi. We lopen langs de 8 pagoda’s en wandelen daarna van de ene naar de andere tempel. Eén tempel is een beetje bizar. Op de eerste verdieping staan allemaal opgezette dieren die naar beneden op de binnenplaats uitkijken. Geen kleine vogeltjes ofzo, maar complete yaks en koeien. Een Tibetaanse monnik is druk in de weer met het zingen van liederen en ramt er flink op los op een trommel. Er zijn veel pelgrims in het complex en ze vinden ons net zo interessant als wij hun vinden. Het voelt als het Aapje kijkt Aapje principe (en we kunnen uitgebreid en ongestoord foto’s maken!).

De tempels zijn erg kleurrijk en van binnen riant versierd. De monniken in hun paarse en roze gewaden maken het plaatje compleet. Al die felle kleuren maken het de perfecte setting voor een wasmiddel reclame. Couturier Frank Govers zou hier uit zijn bol zijn gegaan! De laatste tempel die we bezoeken is beroemd vanwege de beelden die er staan. Ze zijn gemaakt van yakboter. Erg indrukwekkend om te zien wat ze allemaal kunnen maken van een klontje boter. Je kunt het een beetje vergelijken met de kunstzinnige gesneden roosjes gemaakt van wortel die je bij de Chinees geserveerd krijgt maar honderdmaal indrukwekkender en dus gemaakt van boter.

Voordat we naar Xiahe, onze volgende bestemming, rijden gaan we eerst nog even snel opzoek naar een toilet. We hebben een tijdje zitten twijfelen of we erover zouden schrijven of niet. Het is namelijk nogal wat in China… die toiletten. Het is echt een onderdeel van de culturele ervaring (of culture shock) in dit land. De meeste openbare toiletten die we tegengekomen bestaan uit een enorme betonnen plaat met grote rechthoekige gaten erin. Tussen de gaten staat soms een muurtje voor minimale privacy (als je mazzel hebt) maar soms ook helemaal niet (als je pech hebt). Erg handig als je het leuk vindt om te zien wat je buurman de avond ervoor gegeten heeft! Minder, als je daar niet van houdt. De gaten zijn soms zo groot dat je bijna een Olympisch kampioen turnen moet zijn om er niet in te vallen. Onder deze gaten bevindt zich een open ruimte waar je je behoefte deponeert op een reeds geproduceerde piramide van je voorgangers. De Egyptenaren zouden jaloers zijn als ze weten wat de chinezen allemaal kunnen produceren. Wat een mysterie voor ons blijft is hoe de Chinezen hun kont schoonmaken. Geen van de piramides bevat wc-papier en water om je kont te wassen is niet aanwezig… We hopen dat de lange pinknagel, die we bij veel Chinezen zien, niet hiervoor wordt gebruikt!

Als we het toilet inlopen bij Ta-er Si zijn we opgelucht om hokjes te zien. Deze keer hangt er geen zware urine en poeplucht en we kunnen rustig onze gang gaan. Maar als we de hokjes betreden merken we dat dit weer een ander type toilet is. Deze heeft een open geul onder alle hokjes doorlopen die van rechts naar links schuin naar beneden loopt. De geul waar water doorheen stroomt, is bedoeld om je behoefte in te deponeren. Waar we iets te laat achterkwamen was dat het water via hokje 1, onder hokje 2 door naar het volgende hokje stroomt etc. Onderweg netjes de uitwerpselen van de voorgaande hokjes meeslepend. Laat ik nou net het laatste hokje uitgekozen te hebben. Daarnaast blijkt de geul niet bestemd te zijn voor Hollandse proporties. Nederlanders zijn goed in het bouwen van dijken. Ik blijk de hele Zuiderzeekering te hebben nagebouwd want als een Chinees zijn zaakje wegspoelt blijft hij precies onder mij steken. De waterkering is zo goed dat ik me moet haasten om me uit de voeten te maken voordat toiletgeul overstroomd. Ja, daar sta je dan… Eeuhh meneer… hokje nummer 3… gaat niet zo goed…. Kunt u even kijken… er is een watersnoodramp aan de gang!

Na deze toilet ervaring gaan we opgelucht op pad naar Xiahe. Na wat navraag te hebben gedaan krijgen we te horen dat het ongeveer 4 uur is als we de binnendoor route nemen over de tibetaanse hoogvlakte. Een andere route loopt via de snelweg naar Lanzhou en dan via Linxia naar Xiahe. We nemen de ‘scenic’ route en de weg is mooi. Maar de heuvels veranderen in bergen en als snel bereiken we de sneeuwgrens. Rustig rijden we verder, of beter gezegd.. glijden we verder. Op de top dan 3500 meter stopt de weg opeens. Een modderig pad loopt verder. Terugkeren heeft geen zin want de weg is daarvoor te glibberig. Dan maar doorrijden. We zijn ondertussen al 6 uur op pad en aan de modder hobbel route lijkt geen einde te komen. Op deze weg waren we zeker het achterrek verloren en het is verstandig geweest dat we het hebben achtergelaten in Lanzhou.

2 ½ uur later bereiken we eindelijk Linxia. Daar is de weg weer prima en kunnen we lekker doorrijden richting Xiahe. Maar niet voor lang. Als snel zien we een enorme file. Moe als we zijn rijden we er brutaal langs en zien dan de reden. Een vrachtwagen met yaks is gebotst tegen een bus en beide zijn een paar meter naar beneden gestort van de weg. Op de weg staan nog eens twee vrachtauto die op elkaar gebotst zijn. We proberen er stiekem omheen te rijden maar worden door een menigte tegengehouden. Geen passerend verkeer tot de politie er is! We wachten en wachten en balen. Het is inmiddels pikkedonker, we hebben nog niets gegeten en continue worden we verblind doordat er mensen nieuwsgierig naar binnen schijnen met zaklampen. Na ongeveer een 3 kwartier komt de politie aan en die laat ons al snel door. Snel rijden durven we niet meer. In plaats van de geplande 4 uur doen we er uiteindelijk 10 uur over om Xiahe te bereiken. Daar ontmoeten we twee Nederlanders die in de bus hadden gezeten die verongelukt was. Gelukkig hebben ze niets en blijkt geen van de passagier iets te hebben opgelopen. Lang kunnen we niet kletsen want de restaurantjes zijn aan het dichtgaan. We moeten dan hard smeken bij een restaurantje om de keuken te heropenen! Een goede maaltijd kunnen we wel gebruiken!