De Duizend boeddha grotten
We willen de bus even snel controleren op stof maar komen helaas tot een vervelende conclusie. Alle vier de in Pakistan vervangen stuurkogel rubbers zijn kapot. Ontzettend balen omdat we zeker weten dat we deze niet in China zullen vinden. Stuurkogel rubbers bevatten vet om de wrijving met de kogel te versoepelen zodat het sturen soepel gaat en de kogel niet slijt. Verder zijn ze ervoor om te voorkomen dat er zand of andere rommel op de kogel komt. We kunnen er mee doorrijden mits we ze steeds enorm vet houden en af en toe schoonmaken. Verder heel hard duimen dat er niet meer gebreken ontstaan zodat we Beijing nog wel kunnen halen. Gevoelsmatig zijn we er bijna¡ Daarom proberen we zo min mogelijk overbodige routes te nemen en zo veel mogelijk goede wegen op te zoeken. Een probleempje in West China.. er zijn praktisch geen goede wegen te vinden. Alles voelt als ¡®off the road tracks¡¯.
Aangezien we een ¡®rustdag¡¯ in Kuche hebben, regelen we een taximannetje om ons naar de ¡®duizend boeddha grotten¡¯ en een grand canyon te brengen. Jason, onze gids, is gek genoeg minder gewend aan afdingen dan wij. Probleem is dat hij alles moet vertalen en daarbij geen gezichtsverlies mag krijgen (iets wat heel belangrijk is om in Aziatische landen in je achterhoofd te houden). Maar het lukt ons om de prijs van 300 yuan naar beneden te brengen naar 190 yuan. Ook het taximannetje lacht nog vrolijk dus beide partijen zijn blij! Mooi! Jason benadrukt nog wel even in de auto dat het niet handig is om te laag af te dingen omdat de kans dan groot is dat ze je op de een of andere manier zullen oplichten. Nou.., volgens ons zal dat wel meevallen. We zijn ondertussen al 4 maanden in Azië, we zitten er net lekker in! Als we bij de grotten een Engelse dame tegenkomen die voor dezelfde trip 400 yuan heeft betaald vraagt Jason erg verontwaardigd waarom ze niet heeft afgedongen. Haha.. volgens ons begint hij het spelletje van de low-budget reiziger toch wel leuk te vinden.
De ¡®Duizend boeddha grotten¡¯ zijn leuk om te zien maar niet spectaculair. De meeste muurschilderingen zijn een aantal jaren geleden door een Duitse ¡®archeoloog¡¯ (Le Coq¡ duits???) weggehakt en meegenomen naar Duitsland. Hoe kun je jezelf archeoloog noemen als je zulke prachtige oude muurschilderingen kunt weghakken om even lekker te cashen bij een Duits museum. Zoiets is toch veel mooier op de plek zelf dan achter glas in ons buurland. Maar goed¡
Nadat we de grotten hebben bekeken gaan we richting de grand canyon. Chinezen zijn er erg goed in om natuurlijke schoonheid redelijk te verpesten door het om te toveren tot een ware toeristenattractie. Net voor de ingang van de kloof staan dan ook de nodige toeristenwinkeltjes waar uit luidsprekers enorm harde Chinese klanken klinken. Gelukkig hebben ze de kerstverlichting deze keer achterwege gelaten, dus de schade valt mee. Maar nadat we het toeristencircus achter ons hebben gelaten lopen we door een prachtige natuurlijke kloof. De roodgekleurde rotsen steken links en rechts van ons een paar honderd meter de lucht in. De kloof in 5 kilometer lang en, ondanks dat we er pas laat zijn aangekomen, lukt het ons nog om het meeste van de kloof te bekijken.
Net na zonsondergang verlaten we de kloof. We werken nog tot laat aan de bus en schrijven nog wat verhalen voor de website.