Op bezoek bij de ambassadeur van Pakistan

Gelukkig blijkt de ambassade van Pakistan zich niets aan te trekken van de feestdagen in Iran en zijn ze gewoon open. Na een vriendelijk ontvangst worden we gevraagd wat onze bedoelingen zijn in Pakistan. We leggen uit dat we op doorreis zijn naar China en dat we twee keer Pakistan in willen. De eerste keer via het zuiden van Iran en de tweede keer vanuit India omdat we dan via Noord Pakistan naar China zullen gaan. We worden geadviseerd over de mogelijkheden en daarna gevraagd twee uurtjes te wachten op de ambassadeur voor een persoonlijk gesprek. Leuk! We besluiten een broodje te kopen en te wachten in een nabij gelegen park. Een lekker ontbijtje vinden is niet gemakkelijk in Iran dus moeten we iets van een blik tonijn en een stuk brood zien te maken. Als we aan het eten zijn merken we op dat er veel zwarte vlaggen in de stad hangen en we vragen ons af wat voor feestdag het is. Terug bij de ambassade moeten we nog even wachten op de ambassadeur. Buiten horen we opeens allerlei treurige liederen en we besluiten een kijkje te nemen. Ongeveer honderd man, allen in het zwart gekleed, lopen langs de ambassade, luid zingend en zichzelf op het hoofd en de borst slaand. Een indrukwekkend en fascinerend schouwspel. We voelen ons niet echt op ons gemak en merken dat onze nieuwsgierige blikken niet echt gewaardeerd worden. Dus snellen we ons weer snel de ambassade in. De timing blijkt perfect want de ambassadeur is klaar voor zijn interviewtje. Nogmaals moeten we het doel van de reis uitleggen en na een paar vragen over waar we wonen en waar we werken krijgen we een goedkeuring voor een double entry visum geldig voor twee keer 45 dagen. Perfect! We kunnen het visum vandaag om 4 uur al ophalen!

Eenmaal buiten kijken we voorzichtig of de stoet mannen uit het zicht verdwenen is. Snel maar een taxi pakken! Terug in het guesthouse vragen we om wat voor feestdag het gaat. Het blijkt een rouwdag te zijn die het overlijden van de dochter van Mohammed ‘Fatima’ herdenkt. Een dag waarop vele mannen en vrouwen hun boete kunnen doen.