We hebben het gehaald: BEIJING
Net iets over de 30.000 kilometer zullen we Beijing, de hoofdstad van China, inrijden. Zullen we het echt zonder ongelukken volbrengen, schiet er nog door ons hoofd. En zullen we deze eindbestemming van de expeditie met geen een lekke band zien te halen! Rustig rijden we verder in de drukke avondspits. Alledrie focussen we ons op alle verkeersborden om de weg naar het centrum te kunnen vinden. Via de pas geopende vierde ringweg rijden we verder. We moeten, net als alle andere weggebruikers, vechten voor een plekje. Ons einddoel is Tianeman Square, het grote plein midden in de stad. En na een halfuur rijden door de drukte van deze wereldstad zien we ineens in de verte het plein en de verboden stad liggen. Mao lacht ons vanaf een groot billboard toe¡ Yes, we hebben het gehaald.. BEIJING!!!! Duizenden verschillende emoties komen los. We zijn een jaar van voorbereiding en keihard werken, zeven maanden van rijden door tien verschillende landen verder en hebben het gehaald!
Vanmorgen stonden we vroeg op. We keken uit naar het laatste stuk rijden naar Beijing waar voor de verandering een prachtige nieuwe snelweg op ons ligt te wachten. Drie uurtjes rijden¡ appeltje, eitje, koekie! Maar zodra we hadden uitgecheckt om te vertrekken zien we een dikke mistlaag boven de stad hangen. De eerste de beste persoon die we aanspraken weet ons te vertellen dat de snelweg, vanwege die dikke mistlaag, gesloten is. Dat MEEN je NIET. Hebben we eindelijk een lekker stuk snelweg, is ¡®ie gesloten. Omdat we het niet willen geloven vragen we het nog aan wat andere mensen hoe het nou zit maar iedereen vertelt hetzelfde. Beijing is vandaag alleen via de provinciale binnenweg te bereiken. Misschien heeft er iemand boven heel veel schik van onze reis en wil die persoon er nog even langer van genieten. Maar we hebben geen keus en willen Beijing vandaag bereiken dus stappen we in de bus om het laatste stuk slecht wegdek tegemoet te rijden.
Deze weg is niet alleen slecht, er rijdt ook nog eens teveel vrachtverkeer. Wanneer we twee uur later pas 60 kilometer verder zijn en de mist ondertussen iets is weggetrokken proberen we de snelweg nogmaals. Deze keer hebben we meer geluk en blijkt hij net vrijgegeven te zijn. We kunnen het laatste stuk dus nog even lekker doorblazen.
En dan rijden we dus ineens midden in Beijing. Het voelt geweldig om over het Tianeman plein te rijden. Niet alleen omdat het zo¡¯n mooi plein is (dat grenst aan de verboden stad). Maar ook omdat we dit plein als symbolisch eindpunt van de reis hadden gesteld. We kunnen het nog steeds niet geloven. We hebben het gewoon gehaald. En we hoeven natuurlijk niet uit te leggen waarom wij de rest van ons leven op Pirelli¡¯s zullen rijden!!!
Het voelt ook wel vreemd, want nu is de reis bijna voorbij. Maar dat we nu in Beijing zijn wil niet zeggen dat we meteen stoppen met schrijven. We zijn al tijdens de voorbereidingen begonnen met schrijven en zullen ook doorgaan totdat Hippie veilig in een Hanjin container is geplaatst om naar Nederland teruggescheept te worden. Daarnaast zullen we de komende week onze Beijing verhalen nog op de site zetten.
Hippie, het is je gelukt! Yes…, het is ons gelukt!!!!