China

De verlaten stad Jiaohe

We zijn best moe als we wakker worden. De KTV (karaoke bar) in hetzelfde pand en een te hard blazende verwarming hebben ervoor gezorgd dat we wat gammel wakker worden. Dus springen we wat vermoeid in de bus om naar de volgende plaats Turpan te rijden. Gelukkig kunnen we hetzelfde stuk prachtige snelweg terugnemen als we twee dagen daarvoor genomen hadden. Jason heeft een nieuwtje.., er wordt een zandstorm verwacht in de buurt van Dunhuang. Laten wij daar nou net over een paar dagen naartoe gaan. Nou maar hopen dat het mee zal vallen want Hippie houdt echt niet van zand en stof. In stilte rijden we verder. Het is ontzettend koud buiten dus we zijn blij dat de Webasto standkachel het zo heerlijk doet.

In Turpan hebben we even wat moeite om een goedkoop maar prima hotelkamertje te vinden. Heel apart want in Nederland zijn de meeste hotels toch bestemd voor toeristen. Hier zijn de hotels vooral bestemd voor niet-toeristen. Dus ben je blank of heb je geen Chinees paspoort dan word je niet binnengelaten. Nou ja¡­

Vandaag hebben we de pech dat we een prima kamer hebben gevonden en dat we, op het moment dat we met onze spullen binnenstaan, te horen krijgen dat de receptioniste een fout heeft gemaakt. Het is alweer november en dan mogen er geen buitenlandse toeristen meer inchecken. Na veel stemverhef tussen de receptioniste en onze gids verlaten we het terrein weer. Klantvriendelijkheid is sowieso iets dat niet in het rode boekje voorkomt.

Gelukkig weten we toch nog een hotelletje te vinden die ons rare wezens toelaat. Het is alweer laat dus gaan we op zoek naar een snelle hap (gongboa chicken) voordat we doorrijden naar de verlaten stad van Jiaohe, 7 kilometer ten westen van Turpan. Deze verlaten stad ligt op een soort zanderige heuvel tussen twee rivieren in. Omdat de stad een natuurlijke barri¨¨re heeft, is er dus geen stadsmuur gebouwd. Ook al zijn veel van de gebouwen in de loop de jaren ingestort of door regen verwoest, er is nog steeds genoeg moois te zien.

We lopen een paar uur rond door de zanderige stad voordat we doorrijden naar Karez. Dit gebied behoort tot een van de warmste plekken van China (in de zomer dan) en is na de dode zee de laagste plek van de wereld. Aangezien er in dit gebied praktisch geen regen valt zijn er honderden jaren geleden tunnels onder de grond gegraven om smeltwater van de bergen naar deze omgeving te krijgen. Deze Karez hebben een gezamenlijke lengte van 5000 kilometer. Een aantal zijn tot op vandaag in gebruik en zorgen ervoor dat het gebied een stuk vruchtbaarder is geworden. Een van de specialiteiten uit het gebied zijn druiven en aangezien wij er in de winter zijn: rozijnen. En inderdaad ze zijn heerlijk!