King Kong Michel

Vroeg in de ochtend kijken we de hele auto nog een keer na. We vertrekken uit Amritsar en al snel ruilen we de staat Punjab in voor die van Himachal Pradesh. In deze staat ligt een gedeelte van het machtige Himalaya gebergte wat weer een nieuwe uitdaging voor ons het busje zal worden.

We worden verwelkomd met een enorme moessonbui. Het komt met bakken uit de hemel zetten. De straten veranderen in kleine rivieren en het meeste verkeer stopt langs de weg. Wij rijden met een slakkengangetje door en zijn blij met de gratis wasbeurt!

Als we de heuvels, oftewel de voorlopers van de echte bergen, inrijden zien we een enorme apenkolonie langs de weg zitten. We stoppen en kijken een tijdje naar de apen die nieuwsgierig terugkijken. ¡®Laten we ze voeren¡¯ zegt Michel opeens en springt uit de bus.

In eerste instantie schieten de apen weg maar als ik terugkom met toastjes wordt het opeens interessant. Als snel verzamelt zich een groep apen rond de bus. Ik besluit de toastjes uit te stallen op het reservewiel in de hoop een leuk plaatje te kunnen schieten. Opeens verandert de sfeer drastisch binnen de kolonie, alsof ze zich in maling voelen genomen. Twee apen, waarschijnlijker de leiders van het stel, beginnen te sissen en laten met veel gebrom hun boventanden zien. De vele uurtjes discovery channel hebben me geleerd dat dit geen goed teken is dus stap ik snel achteruit in de hoop niet de rest van mijn leven met een apentanden litteken op mijn been te moeten rondlopen. Dan zetten de twee geïrriteerde mannetjes de aanval in en rennen naar me toe. Ik spring nog verder naar achter en herinner me dan les twee van discovery; laat zien wie de baas is. King Kong is het eerste wat in me op komt. Daarbij harder brullen en grotere gebaren maken dan die twee daar. De apen stoppen hun aanval en kijken me even heel verward aan. Ik denk dat ze de film niet gezien hebben en ik moet toegeven dat ik me ook een beetje raar voelde maar ja.. wat te doen in zo¡¯n situatie. Dit hadden de apen niet eerder gezien. Elles doet het op dit moment bijna in haar broek van het lachen en van de zenuwen maar opent de deur snel voor me.

Dan stappen de apen opeens weer naar voren, nog steeds met al hun tanden ontbloot. Met veel King Kong gebaren stap ik achteruit en spring vervolgens ¡®met de staart tussen mijn benen¡¯ de bus in. Dan maar Tarzan, koning van de jungle proberen. Hoeeeeeeeoaaaaaaaaaaaaaa. Ik denk dat het de bus was die ze afschrikte.

Ik denk trouwens dat ze liever toastjes met filet americain hebben¡¦¡¦