Rijden in Athene,

We besloten om samen met de Australiërs, die we in Nafplio ontmoet hadden, naar Athene te rijden. Paul’s familie is Grieks en had hem afgeraden om maar één centimeter te rijden in Athene. Regel nummer één van reizen is dat je moet vertrouwen op het advies van locals die je kent. Maar avontuurlijk als we zijn én omdat we de Akropolis wilde zien, besloten we toch naar Athene te rijden. Onderweg reden we langs het indrukwekkende kanaal van Corinthe en genoten volop. Totdat we Athene naderde en de weg van 3 baans een tijdje naar twee baans ging. De Grieken besloten met zijn allen een beetje op te schuiven en hadden van het fenomeen ritsen nog nooit gehoord. Als verkeersbarbaren verdedigde ze hun stukje weg en bleven gewoon met zijn 3en naast elkaar rijden. Hard toeterend natuurlijk.

Het was best moeilijk om de camping te vinden. We hadden dit aan informatie:

1 de camping is 7 km van het centrum

2 de camping ligt aan de snelweg

Het verkeer werd slechter en door de enorme hoeveelheid aan reclame borden zagen we de bomen door het bos niet meer. Met zweet in de handen manoeuvreerde we door het verkeer tot Paul, die achter ons reed, begon te lichten. De camping lag aan de andere kant van de weg en wij reden helemaal rechts. Op dat moment bleken elles en ik een perfect team. Raampjes open, zwaaien, knipperlichten uit en gaan. De weg oversteken was even pittig vanwege de voorbij razende vrachtwagen maar ons busje deed zijn werk perfect! Een ding is zeker… wij nemen de bus de stad in!