Zaterdag 17 mei, het grote vertrek!

Beep, beep, beep… het is 8 uur ’s ochtends wanneer het alarm in onze oren tettert. Veel te vroeg, als je het ons vraagt, want het was gisteren weer eens erg laat geworden. De bus moest nog worden ingepakt, een soppie zou de bus ook niet misstaan. En dan is het ineens half 4 en heb je nog geen oog dichtgegdaan.

Vandaag is de grote dag. De dag waar we een jaar naar hebben uitgekeken. De dag dat we beginnen aan het grote avontuur. Met de slaap nog in de ogen proberen we zo goed en zo kwaad als het kan de spullen bijeen te rapen. Om 9 uur gaat de deurbel. Het blijkt de cameraploeg van SBS6 Hart van Nederland te zijn. En dat terwijl het huis nog een grote rotzooi is van alle spullen die mee moeten. Gedurende het filmen moeten we ook nog ervoor zorgen dat alle spullen netjes ingepakt worden en dat we niets vergeten. Het gaat ons gelukkig goed af en om 10:45 kunnen we onder toezicht van de buurtjes de deur achter ons dichttrekken. Met een wee gevoel en een knoop in de maag rijden we toch breed glimlachend weg. We hebben een schuldgevoel omdat we het huis rommelig achterlaten. Gelukkig hebben de ouders voorgesteld om het huis op te ruimen voorat de nieuwe bewoners er zijn.

Onderweg naar Amersfoort worden we luid toeterend ingehaald door vrienden die ook onderweg zijn naar ons vertrekfeest. Het echte vertrek vindt plaats in Amersfoort bij het restaurant “tot 2007”. Daar blijkt het al een drukte van jewelste. Het unieke aan het vertrek vanuit het restaurant is dat we letterlijk weg kunnen rijden vanuit het restaurant omdat het gevestigd is in een voormalig auotshowroom. Nadat we de bus naar binnen hadden gereden kon het feest losbarsten. Fotoshoots met sponsors, afscheid nemen van vrienden en kennissen, de bus laten zien aan iedereen en heel veel kadootjes in ontvangst nemen. Vlak voor vertrek hielden we nog een kort praatje. Tenminste; Elles perste er nog een paar woorden uit maar alle vrienden en familie om haar heen maakte dat ze niet veel verder kwam dan: bedankt allemaal… ik heb geloof ik geen tekst meer, Michel; jij?! Met een brok in de keel maakte ik het af. We bedankten iedereen voor alle support.

Onder begeleiding van een politie escorte MET loeiende sirene, terwijl iedereen heel hard zwaaiend, lachend en huilend achter ons aan renden, reden we Amersfoort uit. Wat een prachtig vertrek. Echt onvergetelijk. Dit plaatje zal eeuwig op ons netvliet blijven staan.

Om 14.30 werden we bij de afslag Arkel opgewacht door een enorme rij VW oldtimer busjes. Het werd de tweede escorte op een dag, ditmaalonder begeleiding van een VW club tot aan de grens van Nederland.