Turkse Gastvrijheid

Op de weg van Bursa naar het zuiden ontdekten we de echte Turkse gastvrijheid en behulpzaamheid. Het begon allemaal bij een Total benzinestation. We wilden de olie checken en besloten te stoppen bij het eerste de beste benzinestation. We hadden al getankt en reden dus langs de pompbediendes. Een stukje verder stopten we en maakten de motorklep open. Omdat er geen klanten waren kregen we al snel bezoek van twee nieuwsgierige pompbediendes.

Waar gaan jullie naar toe…? Vroeg een van de bediendes in gebroken Duits.

We zijn onderweg naar China… maar eerst Turkije!

Ooooh China… ver weg….. wil je dat we de auto wassen… voor niets?

Euuhh ja.. waarom niet?

Thee?

Ach ja… waarom ook niet.

Voor we het wisten zaten we met een kopje thee in de hand te kijken naar twee mannen die de auto aan het boenen waren zoals je buurman op zondagmorgen alleen maar kan. We waren onder de indruk van het resultaat. De auto was nog nooit zo schoon geweest. Voordat we wegreden kregen we ook nog een doos tissues cadeau!

Twee uur en een geweldige rit door de bergen later gingen we op zoek te gaan naar wat eten. We reden het eerste beste dorpje in. Toen we de hoofdstraat inreden werden we van alle kanten aangestaard. Misschien waren we wel de eerste toeristen die ze zagen in het dorp. We vroegen waar we kebab konden eten en meteen stonden twee jongens klaar om ons te helpen met parkeren. Eenmaal in het restaurantje kregen we bezoek van een jongen die was aan komen snellen. Het dorp bleek in rep en roer en omdat hij de enige in het dorp was die Engels sprak, was aan hem de eer om uit te zoeken wat die twee in de bus nu precies kwamen doen. Hij vertelde dat er ieder jaar maximaal 5 toeristen in dit plaatsje verzeild raken. That’s it! Dus we waren een bezienswaardigheid. Twee blanke, blonde, blauwogige personen in een busje vol stickers. Voor de ramen van het restaurant stonden al een aantal mannen en kinderen ons nieuwsgierig aan te staren.

Een paar minuten later, ja het kan nog gekker, kwam de burgemeester binnengelopen om zich aan ons voor te stellen. We vertelden over de reis naar China en de jongen vertaalde het voor de rest. Nadat we gegeten hadden wilden we betalen maar dat werd geweigerd. We waren te gast in hun dorp en gasten betalen niet…. Na iedereen hartelijk bedankt te hebben reden we weg, uitgezwaaid door het halve dorp.

Wat een te gekke ervaring, wat een vriendelijke mensen… we wisten niet dat dit nog bestond…. kon dit maar in Nederland…….