Pakistaanse bruiloft, dag 1!

We zijn uitgenodigd voor een echte Pakistaanse bruiloft in het SOS-Kinderdorp in Lahore. Een van de meisjes uit het dorp gaat trouwen. Een heel heftig moment omdat dit tevens betekent dat het meisje het dorp gaat verlaten. Het is, volgens de moslim geloof, een door de familie geregelde bruiloft. Maar dan wel een moderne variant want het meisje moet instemmen, anders vindt er geen huwelijk plaats.

We komen op donderdagavond aan in Lahore. Zaterdag is de bruiloft. Tenminste dat hadden we begrepen. Wat we niet hadden begrepen is dat een bruiloft in Pakistan veel langer duurt dan 1 dag. Donderdagavond word ik meteen uitgenodigd in huis 1, het huis waar Madina (het bruidje) woont. Het blijkt dat er de twee weken voor de echte bruiloft iedere avond een beetje feest wordt gevierd. De oudste meiden uit het dorp komen dan samen om wat liedjes en dansjes in te studeren, jurken in elkaar te zetten en de handen met henna te versieren. De liedjes en dansjes zullen op zaterdagavond worden opgevoerd. Zaterdag is namelijk het Mandhi feest, oftewel de ‘henna avond’. Dit is de avond voordat het echte huwelijk plaats zal vinden.

En dan is het zaterdag. Ik zit al goed onder de Henna (… hoe lang blijft dat eigenlijk op je handen zitten) en heb mijn Pakistaanse pakje aangetrokken. Om negen uur ‘s avonds worden we door een paar van de meiden uit het dorp van onze kamer gehaald. Het gaat zo beginnen. In de tuin van het Kinderdorp zijn matten op de grond gelegd en de meeste meisjes hebben er al op plaatsgenomen. Een van de meiden geeft het ritme aan op een trommel, de rest zingt de enthousiast ingestudeerde liedjes. Om elf uur komt ook de bruidegom met zijn familie richting het dorp (iets wat vrij modern is omdat ze elkaar meestal alleen op de dag van de handtekeningen, in dit geval de zondag, te zien krijgen).

Met veel bombarie wordt de familie onthaald. De vrijgezelle vrienden van de bruidegom dansen fanatiek om hem heen. Een van de mannen gooit continu geld naar zijn hoofd om hem een ‘rijk’ leven toe te wensen. Nadat het hele ontvangstritueel is afgerond neemt de bruidegom plaats op een stoel. Maar waar is de bruid. We hebben haar de hele avond nog niet gezien. Zou ze niet zijn uitgenodigd… Maar gelukkig, rond twaalven komt ook de bruid naar buiten. En wat blijkt, vanavond mogen ze elkaar nog niet recht in de ogen aankijken, of beter gezegd, mag zij haar gezicht nog niet tonen. Zwaar gesluierd komt ze naar buiten en wordt naar haar stoel gebracht. Ietwat verkrampt zitten de twee aanstaanden naast elkaar.

Ze krijgen wat zoetigheden in hun mond gestopt, ditmaal om ze een voedzaam leven toe te wensen en er worden wat andere symbolische cadeautjes gegeven. Na een uur is het feest over en wordt de bruid weer naar binnen gebracht. Morgen zal het haar grote dag zijn. Dan mag ze haar gezicht opmaken, een mooie jurk aantrekken en zal ze (na de huwelijksvoltrekking) worden meegenomen naar het huis van haar man.